Za górami, za lasami, czyli sposoby na angażowanie uczestników szkoleń e-learningowych

Jak pisze dr Susan Weinschenk [1]: „Połączenie obrazów i opowieści stanowi bezkonkurencyjne narzędzie, które skutecznie przyciąga naszą uwagę i pomaga zapamiętywać”. Jak przekuć tę zasadę na projektowanie skutecznych szkoleń e-learningowych? Zobacz nasze podejście, a przy okazji przeżyj niesamowitą przygodę na bezludnej wyspie!

Przykład historii ze szkolenia e-learningowego

Magda pracuje w urzędzie powiatowym. Ponad miesiąc temu zaczęła zajmować się sprawą, która okazała się na tyle skomplikowana, że potrzebne było postępowanie wyjaśniające. Sprawa przeciągała się, ponieważ Magda oczekiwała na ekspertyzę z biura geodezyjnego.

Pan Marian, którego sprawa dotyczyła, złożył zażalenie do urzędu wojewódzkiego. Organ ten uznał zażalenie pana Mariana za uzasadnione. Został wyznaczony nowy termin załatwienia sprawy, a ponadto ustalono, że Magda z urzędu powiatowego jest winna niezałatwieniu sprawy w terminie. Magda otrzymała karę upomnienia.

Co powinna zrobić Magda, aby nie doprowadzić do takiej sytuacji?

‍

O czym jest powyższa historia? Mówiąc krótko, o pewnym problemie zawodowym pracownika administracji. Mówiąc dłużej, jest to sposób na przedstawienie rozdziału 7. Kodeksu Postępowania Administracyjnego dla pracowników administracji. W oryginalnym brzmieniu treść ta jest mało przyjazna dla każdego, kto nie jest prawnikiem. Opowieści zaś zna każdy z nas od najmłodszych lat. Przyjrzyjmy się, w jaki sposób wciągać użytkowników szkoleń poprzez stosowanie opowiadań i historii.

Moc opowieści w e-learningu

Nasza zdolność pamiętania informacji wzrokowych jest ogromna. Potrafimy przechować ponad 2500 obrazów z 90% dokładnością, a jak pokazuje eksperyment przytaczany przez Johna Medinę [2], potrafimy przypomnieć sobie obrazy sprzed roku ze średnią dokładnością 63%. Ponadto, jesteśmy tak skonstruowani, że myślimy za pomocą narracji. Narracja to opis jednego lub wielu bohaterów oraz tego, co przydarza się im (jemu) w przeszłości lub przyszłości. Gdy czytamy lub słuchamy historii, aktywuje się wiele partii naszego mózgu – kora słuchowa, kora wzrokowa (ten ogromny obszar naszego mózgu aktywuje się zarówno pod wpływem czytania, jak i czytania – wyobrażamy sobie wówczas działania bohaterów) oraz bardzo często średni mózg przetwarzający emocje.

‍

Jeśli połączymy te informacje, możemy przyjąć, że najskuteczniej można przyciągnąć uwagę odbiorcy, zestawiając dobrze dobrane zdjęcia i historie.

Jak napisać historię do szkolenia e-learningowego?

Jak to zrobić poprawnie? Dr Susan Weinschenk w artykule „100 Things You Should Know About People: #56: People Process Information Best In Story Form” wychodzi od koncepcji Arystotelesa, który zaproponował podział na trzy akty – rozpoczęcie, rozwinięcie i zakończenie.

W rozpoczęciu przedstawiamy słuchaczom/kursantom czas i miejsce akcji oraz przybliżamy sylwetki bohaterów.
W rozwinięciu pojawiają się problemy i przeszkody. W naszym przykładzie było to zażalenie pana Mariana i konsekwencje.
W zakończeniu następuje kulminacja wydarzeń i rozwiązanie problemów przez bohatera. W podanym przykładzie centralny problem (konsekwencje nieinformowania) jest postawiony w pełnej krasie i służy skłonieniu do poznania przepisów.

Opowieść jest potężnym środkiem dydaktycznym znanym od starożytności we wszystkich kulturach. Antropolodzy zidentyfikowali kilka uniwersalnych motywów: podróż, poświęcenie, bitwa, poświęcenie się, tajemnica czy przebiegła sztuczka. Chronologiczny przebieg narracji jest ponadto znakomitym sposobem na przedstawianie związków przyczynowo-skutkowych. W podanym na początku przykładzie interwencja organu nadrzędnego jest skutkiem złożonego zażalenia. Powodem zażalenia było zaś niezałatwienie sprawy w terminie.

‍

Podsumowując – dlaczego warto wykorzystywać narrację w szkoleniu? Ponieważ: